Sinds 1982 was Anton lid van Tromp. Zelf kwam ik er pas vier jaar later bij en wel in het verband van de destijds roemruchte veteranen-acht genoemd naar onze captain Gerard Veenhoven. Toen dat gezelschap door het gewicht der jaren begon uit te dunnen werd een beroep op skiffeur Anton gedaan zodat we aan de jaarlijkse Head of the River op de Amstel konden blijven meedoen. En ja, hij liet zich overhalen om in onze ploeg van boordroeiers met één riem verder te gaan. Het tekende de positieve instelling van de individualist die Anton was, dat hij steeds bereid was om in te springen als er om zijn hulp gevraagd werd. Ik ken Anton als een individuele sportsman, zowel op de fiets als in de boot. Toch sloot hij schijnbaar moeiteloos bij ons aan in het geweld van de acht. Later, toen dat niet meer mogelijk was, hebben Anton, Egbert van der Kuip en ik nog heerlijk gezamenlijk geroeid in triple-sculls en nog later in double-sculls; zelfs in de tijd toen Anton door kanker getroffen werd, die gelukkig nog geruime tijd stabiel gehouden kon worden. Maar dit jaar kwam daar toch een einde aan en tenslotte besloot hij dat het genoeg was; en zoals zijn vrouw Pien vorig jaar gaf ook hij zich over aan euthanasie tijdens zijn ultieme verblijf in Zonnestraal.

Jan Mulock Houwer